maandag 30 maart 2015

Frank De Winne, ESA astronaut


(c) ESA
Frank De Winne, is a Belgian Air Component officer and an ESA astronaut. He is Belgium's second person in space (after Dirk Frimout). He was the first ESA astronaut to command a space mission when he served as commander of ISS Expedition 21. ESA astronaut de Winne serves currently as Head of the European Astronaut Centre of the European Space Agency in Cologne, Germany.

Bent u fier om Belg te zijn? Ja, maar ik ben vooral fier om Europeaan te zijn, gezien ik werk voor een Europese organisatie (ESA), in een Europese context. Als we naar internationale meetings gaan, stellen we ons altijd voor als Europese astronauten van Belgische, Duitse, Franse, … nationaliteit, niet omgekeerd.

(c) ESA


Zouden uw ervaringen jongeren kunnen inspireren? Ik denk het wel, ik hoop het.  We proberen jongeren te doen inzien dat indien ze iets echt willen, de mogelijkheid bestaat om er te geraken.  Het hoeft daarom niet altijd astronaut, piloot of ingenieur te zijn.  Ik heb ook heel lang gewacht en geduld geoefend. Het vraagt veel motivatie om dat te bereiken.  Het is dikwijls een heel lang traject waaraan je moet werken, maar blijf erin geloven en probeer stap per stap, dichter bij je doel te geraken.  Kiezen wat je graag doet.  Voor mij was dat astronaut worden, maar ik was tevens militair piloot en ingenieur. Ik deed die andere jobs ook heel graag en indien ik geen astronaut zou geworden zijn, zou ik ook heel gelukkig geweest zijn in mijn leven.  Je hoeft je niet te focussen op 1 doel en indien je het niet bereikt, ongelukkig zijn voor de rest van je leven. Zorg ervoor dat je iets kiest, dat je graag doet op dat moment, iets dat je gelukkig maakt.  
 
 
Wie of wat heeft je geïnspireerd?  Toen ik jong was, heb ik eens kunnen meevliegen met een oom, in een helikopter. Toen wist ik al, dat ik piloot wou worden  Het is iets dat me gedreven heeft, ik was heel geïnteresseerd in techniek, hoe dingen in elkaar zaten, hoe ze werken.  Ik heb daarom ook gestudeerd om ingenieur te worden.  In de militaire school, in 1989, heb ik voor de eerste keer de spaceshuttle zien vliegen en ik dacht, dat zou ik later ook graag doen.    Dat ik piloot wou worden, dat wist ik al van mijn 12 jaar.  Ik was niet alleen op het vliegen gefocust, ook technologie en wetenschap interesseerden mij. 

(c) ESA
Het is wel enorm spectaculair om astronaut te worden?  Het gebeurt niet in 1 dag, maar het is een gans proces:  De selectie begon in 1989 via een vacature in de Standaard, waarin stond dat het Europese Ruimtevaart Agentschap kandidaat piloten zocht en ik heb me daarop ingeschreven.  Ik ben pas geselecteerd geweest in 2000, 11 jaar later.  Als je solliciteert voor een job en je zo lang moet wachten, dan dien je wel echt gemotiveerd te zijn .
 
 
Nog een boodschap voor de jeugd? Voor de jeugd denk ik dat ze positief naar de toekomst moet kijken. Na alle sombere berichten in de krant, is het misschien geen ideale wereld waarin we leven op dit moment.  Toen ik aan de universiteit studeerde, ten tijde van de oliecrisis, was er ook crisis.  Alles zou slechter gaan.  De mensen hebben het nu, over het algemeen, veel beter dan 30 of 40 jaar geleden. Ik denk dat het in de toekomst ook zo zal zijn. Blijf positief, blijf erin geloven.  Je moet het natuurlijk ook nog voor een groot deel zelf bewerkstelligen.

Kunt u het gevoel beschrijven toen u voor het eerste in de ruimte vertoefde? Toen ik voor het eerst in de ruimte was viel het me op hoe mooi, maar ook hoe kwetsbaar onze aarde is. De atmosfeer, die ons beschermt, is heel dun en fragiel. Je ziet ook  geen grenzen vanuit de ruimte. Eigenlijk leven we allemaal samen op een enkel ‘ruimteschip aarde’.

(c) ESA




woensdag 25 maart 2015

Belgian illustrator Carll Cneut creates colourful worlds that are all his own

Vorige zaterdag naar de grappige, kleurrijke en vooral authentieke tentoonstelling 'in my head' van Carll Cneut geweest in de Sint-Pieters-abdij in Gent, een aanrader...

© Carll Cneut 
Carll Cneut startte 16 jaar geleden, op 27 jarige leeftijd als illustrator, voornamelijk van prentenboeken. Zijn stijl is neoklassiek, hij schildert alles met de hand, met een grote portie melancholie en voornamelijk met acrylverf. De tekeningen worden bepaald door de teksten uit de boeken, die hem inspireren. Ik ga graag verder waar de tekst stopt. Alles wat niet in de tekst verteld wordt, geeft mij de ruimte om in de tekeningen mijn fantasie te laten spreken. Kinderen stimuleren tot het genieten van een boek, dat is mijn doel.

Ben je fier om Belg te zijn? Ik vind dat een moeilijke vraag eigenlijk. Ik denk het wel, ik sta er niet bij stil. In je beroep wordt je wel gedefinieerd als Belg. Zeker als je naar het buitenland gaat, word je je hiervan bewust. Ja, ik ben fier om Belg te zijn, maar ik had even goed een Italiaan kunnen zijn, of een Fransman. De meeste mensen weten waar ik vandaan kom. Er was een periode, waarin ook de manier waarop ik werkte, als Belgisch gedefinieerd werd, terwijl ik dat zelf niet zo zag. Op een bepaald moment werd er zelfs gesproken over een Belgische school, een soort stroming en dat heeft me heel bewust gemaakt van mijn roots. Ik denk inderdaad dat mijn werk er in een ander land anders zou uitgezien hebben. Mijn grootste inspiratiebronnen dan zijn ook Belgen. De manier van leven, de kleuren hier. Ik denk wel dat wat je maakt het resultaat is van je omgeving.

© Carll Cneut
Wat heeft je geïnspireerd? Op heel jonge leeftijd ben ik al beginnen tekenen. Ik heb eigenlijk altijd al getekend. Ik ben enorm geïnspireerd door de schilderkunst. De manier van werken, de techniek, werken met lagen, steunt op de schilderkunst. In mijn kindertijd en ook nu ben ik enorm geïnspireerd door Ensor en door Borremans en ook door hedendaagse schilders. De meesten zijn Vlamingen of Belgen, er zijn een paar uitzonderingen bij. De Latemse schilderschool is ook heel bepalend geweest. De meeste schilders stonden allemaal in de “soubry” boeken. Ik verzamelde de punten. Oorspronkelijk waren het mapjes met afbeeldingen en het eerste mapje was van Ensor. Voor mij was het een openbaring, dat een schilderij meer was dan een vaas met bloemen. Er hingen in de klas altijd schilderijen van Breughel, om de seizoenen te leren. Al deze elementen lagen aan de basis van mijn werk en geven het een Belgische of Vlaamse identiteit.

Wat geef je door aan de volgende generatie? Ik geef les en workshops. Wat ik wil vooral overdragen is het volgende: als je iets echt wil, dan kun je dat ook. Dat is mijn levensmotto. Als ik een lezing ga doen of les geef aan volwassenen is dit de boodschap: je moet er echt voor gaan. Het valt niet uit de lucht en de enige juiste manier om iets te doen, is er plezier in hebben. Dat is ook zo als je tekent, als je een bepaalde stijl zoekt, ga je dat voelen wanneer het juist is, artistiek klopt het allemaal. Ik kan mijn werk niet op een bepaalde manier doen, mijn werk dat ben ik.

Wat zouden we kunnen verbeteren in België? Wat ik hier mis is het aperitief uur 's avonds, rond een uur of zeven. Ik vind dat altijd iets moois, dat in een groot aantal landen mensen gewoon zijn om dan naar buiten te komen en met mekaar samen te zitten, een glas te drinken en een babbeltje te doen. Het is hier ook vaak mooi weer, je doet het dan met je vrienden, met wie je vooraf hebt afgesproken. Jammer dat we dit niet spontaan doen, gewoon met iedereen gaan samenzitten en beginnen babbelen met diegene die naast je zit. Dat was hier ook de bedoeling en een van mijn eerste wensen als ik mijn atelier hierin zou hebben; dat de mensen zouden samenzitten en babbelen en dat lukt tot mijn verbazing tamelijk goed. Heel vaak zit het daar aan tafel vol met mensen die beginnen te tekenen en met elkaar beginnen te praten. Nog juist een aperitief bar installeren en het is in orde =)



© Carll Cneut

vrijdag 20 maart 2015

Belgian figure skater, Kevin Van Der Perren

© Kevin Van Der Perren
Tripple, tripple, tripple, nee het gaat deze keer niet om bier maar om de bekende explosieve stijl van kunstschaatser Kevin Van der Perren. Het is tevens zijn bijnaam omdat hij als eerste drie drievoudige sprongen in combinatie sprong. Kevin behaalde meerdere bronzen medailles op het EK en gouden medailles op het Belgisch kampioenschap. Ik was helemaal overtuigd en fan, na het bekijken van volgend filmpje op internet.

Het interview verloopt op een heel dynamische en tevens grappige manier. Je hoort onmiddellijk dat Kevin niet van kapsones houdt en graag onmiddellijk 'to the point' komt. Hij vindt het enorm belangrijk dat iedereen voor zijn eigen geluk zorgt en ik vermoed (dat hoor ik dadelijk) dat hij momenteel heel druk bezig is.


Op mijn eerste vraag of hij fier is om Belg te zijn antwoordt hij resoluut, zonder enige aarzeling: 'Wie niet?! Je kunt hier geen nee op antwoorden.
Ik heb zelf 2 jaar in New York gewoond voor mijn sport, maar ik vind dat alles hier heel goed geregeld is, op het vlak van sport. Ik voel me heel erg Belgisch en Vlaams, ben erg patriottisch en vind dus dat alles veel beter is hier. Hier voel ik me thuis.'


Heb je het gevoel dat je de jeugd inspireert? 'Ik geef momenteel les aan jongeren en zeg hen altijd: als je in iets gelooft en je werkt ervoor, dan gebeurt dat gewoon. Je maakt je geluk zelf. Het gebeurt niet vanzelf, je moet er zelf voor zorgen.
Bij mij is dat gelukt. Ik heb zelfs meer uit mijn carrière gehaald dan ik ooit mogelijk achtte. Als ik terugblik heb ik veel meer bereikt dan ik ooit had durven hopen.'


Wanneer ben je aan je carrière begonnen? 'In 1988, dan is Disney On Ice voor het eerst naar België gekomen. We zijn ernaar gaan kijken en het heeft me enorm geïnspireerd. Ik was immers al een Disney fan en op schaatsen, dat was echt het einde.'


© Kevin Van Der Perren
Heb je dan van je hobby je job kunnen maken? 'Ja, alleen, in het begin was het niet echt mijn bedoeling om aan Europese kampioenschappen deel te nemen. Schaatsen deed ik gewoon graag en dacht dat als ik wat niveau had, ik competities kon doen... Nu geef ik zelf les op de schaatsbaan waar ik zelf ooit heb leren schaatsen, in clubverband (de schaatsclub van Liedekerke).'


Wat zijn de toekomstplannen? 'Hiermee zou ik nog een aantal jaren willen doorgaan want het Belgisch internationaal team bestaat uit 10 schaatsers en hiervan worden er 5 opgeleid in Liedekerke. Hopelijk duurt dit nog lang en blijven ze goed presteren. Het is een fulltime job, maar je krijgt er veel voor terug. Als je leerlingen hebt, die echt iets kunnen en willen bereiken, die misschien binnenkort op een EK staan, dan is dat heel positief en heel motiverend. '


Welke boodschap zou je nog willen doorgeven aan de volgende generatie? 'Als je iets wil, moet je ervoor gaan. Je moet zorgen dat het effectief gebeurt. Het geluk moet een beetje aan jouw kant staan maar de rest doe je gewoon zelf.'


Waar moeten we ons in België nog op focussen? 'De doorsnee Belg moet leren opnieuw te leven. Iedereen is altijd zo gehaast. Iedereen loopt van her naar der, mijzelf inclusief. Zich minder zorgen maken. Gewoon durven genieten van het leven. Misschien zijn we toch een beetje te negatief ingesteld?'

Al 8 jaar heb ik mijn eigen ijsshow, mijn Disney On Ice en daarmee maak ik mijn dromen waar: Ice Fantillusion. Ik steek daar heel veel tijd in, maar het is ook dankzij een honderdtal vrijwilligers die meehelpen, ook aan kostuums en decors. Het is één grote familie!

woensdag 18 maart 2015

FIESTA TIME

Eerst en vooral hartelijk dank aan allen, die me een exclusief interview toegestaan hebben, en die me hun visie gegeven hebben over ons klein land. Klein maar tegelijkertijd groots, verrassend, boeiend, innoverend, intrigerend en vol talent. Ook dank aan allen, die achter de schermen een afspraak regelden of foto’s en extra informatie bezorgden en aan alle huidige en toekomstige lezers, volgers, inspiratiebronnen, supporters,...

Intussen is het zover, de eerste twintig interviews zijn een feit: met het Frank De Winne-interview zijn we helemaal gelanceerd voor de volgende serie en vooral voor de opmaak van het boek: Fier om Belg te zijn.
Tout d'abord, j’aimerais remercier tous ceux, qui m’ont donné une interview exclusive et en même temps leur opinion sur notre petit pays. Petit, mais grand en même temps, surprenant, engageant, innovant, intrigant et surtout plein de talents. Merci aussi à tous ceux, qui ont contribué à cette aventure (en m’envoyant des photos ou des informations) et à tous les lecteurs et/ou futurs lecteurs.
Cependant, les vingt premières entrevues sont un fait: avec l'interview de Frank De Winne, nous sommes complètement lancés pour la prochaine série d'entretiens et en particulier pour la mise en page du livre: Fier d'être Belge.


First of all I would like to thank all the people, who allowed me an exclusive interview and shared their vision on our small country. Belgium is small but great at the same time: surprising, engaging, innovative, intriguing and full of talent. Thanks also to all those who have helped to make things happen: with arranging an appointment or sending photos or giving additional information. Also thanks to all past or future readers, followers, supporters,…

In the meantime the first twenty interviews are rounded. With the Frank De Winne interview the next series can be launched together with the layout of my book: ‘Proud to be Belgian.’


En wat een openbaring: er zijn een hele reeks mensen, in alle soorten vakgebieden, die op hun eigen manier invulling geven aan hun job, of aan hun uit de kluiten gewassen hobby.
Ik heb in de potten mogen kijken van een whiskystokerij en een brouwerij, mogen rondneuzen bij een parfumeur. Ik mocht op bezoek op een legerbasis. Ik heb genoten van het enthousiasme van jonge mondige mensen in een top-sport school. Mijn eerste persconferentie meegemaakt, toen het Belgisch Paviljoen in Expo Milaan 2015 werd gelanceerd, en nadien Minister Peeters de hand geschud. Ik heb op de Louizalaan onze bekendste hoedenmaker bezocht, ik heb boeiende teksten en foto's gekregen van o.a. een poolreiziger, een top-golfer, een top-kunstschaatser en wereldvermaarde proffen.


I was able to write this blog, and to record sometimes extensive interviews for my future book. An article will be published in my school-gazette, and in the Atlas Copco magazines. Links to my blog have been shared on Dreamday and Bloglovin website. A series of publishers have received my script, and I am eager to here of them. Readers were visiting my blog from over the world. Therefore I want to express my gratitude to all of you, the interviewed, who took part in this adventure. Thanks to your time, words, stories and pictures, you could make this happen. I am all motivated and excited to go for the next round. 





dinsdag 17 maart 2015

Fabienne Bister, CEO Bister, mustard and spices

 © Fabienne Bister

Toen ik binnenkwam bij de firma Bister, viel mijn oog onmiddellijk op de grote verscheidenheid aan producten, heerlijk uitgestald in de vitrinekast.  U kende de mosterd L'Impériale wellicht, vanuit de supermarkt?  Intussen zijn er heel wat sausjes bijgekomen, die er allemaal wel heel appetijtelijk uitzien.  Het interview met Fabienne Bister, die de firma leidt sinds 1995, verloopt heel gemoedelijk, vlot en professioneel. 

Êtes-vous fière d’être Belge? Oui il n'a y pas de raison de ne pas l'être.  Cependant, je voyage beaucoup et je m'en rends compte qu’en Belgique, la presse est plutôt négative.  Pourtant en Belgique, on est aussi professionnel et performant que dans les autres pays.  On devrait essayer de changer la mentalité, car nous ne sommes pas assez fier de ce qu'on fait, de ce qu'on est. C'est dommage car il n'y pas de raison. Franchement entreprendre en Wallonie, ce n'est pas plus difficile qu'ailleurs.

Qu'est-ce qui vous a inspiré ou qui? (je suis née dans un pot de moutarde).  Bister est une société qui a été créée par mon grand-père et gérée par mon père.  Avant de commencer à travailler chez Bister, j'ai fait des études Sciences Economiques, à l'université à Namur, un master de 5 ans, puis j'ai travaillé dans des groupes de conseil en France, en Algérie et en Belgique. J'ai aussi été journaliste pour l'Echo pendant des années, et puis journaliste 'freelance' pour la plus grande partie du temps. Les 4 premières années, comme employée chez Bister, j'ai continué un mi-temps comme journaliste chez Trends Tendance, rubrique consommateur. En 2001, j'ai ouvert une deuxième usine en France, qui est gérée par un adjoint.

Quelles sont vos ambitions pour les années à venir? Qui peut encore dire cela aujourd'hui? Notre stratégie ne change pas vraiment.  L'ambition est de faire au moins aussi bien et si possible mieux encore. Mieux dans tous les sens: mieux dans la qualité, dans le service, dans les délais de livraisons, dans la manière de fabriquer, dans le confort du personnel, dans la rentabilité, sans faire de gros changements. Vu de l'extérieur il n'y a pas grand chose qui change, mais il y 20 ans on fabriquait une seule moutarde “L’Impériale”, une recette que beaucoup de gens connaissent .  Aujourd'hui nous fabriquons 40 sortes de moutarde différentes, de manière régulière. Donc on a beaucoup évolué, surtout en fonction des besoins des clients. Mon savoir-faire est plus large dans le sens qu'il faut essayer de minimiser les coûts du transport et de l'emballage,...C'est mon métier. Pour certains clients, Bister a su faire un produit bio, sans sel et sans gluten, nous sommes dans la niche de la niche du produit.  Il faut toujours être à l'écoute.
 © Fabienne Bister

Vous avez un message pour les jeunes? Si on fait ce qu'on aime, on le fait bien. Si on peut faire de sa passion son métier, on ne travaille jamais.  On travaille un jour et après c'est du bonheur. Je ne dis pas que je fais ma passion, mais je suis passionnée par ce que je fais.  Ne pas rester à ne rien faire. C'est une question de personnalité, chacun a sa place sur terre et il faut la chercher. Il ne faut surtout plus se mettre à l'idée qu'on va faire le même job durant toute sa vie.  Ce n'est plus comme ça, ni dans les entreprises, ni dans la tête des gens.


Deviens toi-même.  Quand on est jeune on est marqué par les parents, par les études, par l'environnement, … Par exemple on dit : dans ma famille on est fonctionnaire, indépendant, enseignant.  On reste dans l'esprit de ce que la famille a enseigné.  Il faut se laisser le temps de se trouver une voie et de la réorienter tous les 5 – 10 ans. Quand on a 25 ans, on ne sait pas où on sera quand on aura 35 ans, encore moins à 50 ans.
 
                                                                              © Fabienne Bister
Qu'est ce qu'il faudrait améliorer en Belgique? Cette mentalité négativiste. Pourquoi on ne se lève pas le matin en se disant 'je suis beau, fort et grand et je vais changer le monde'. A l'école il faudrait avoir des cours de civisme, de communication, et d’aptitude au bonheur.  Comment devenir un citoyen responsable, y compris dans le partenariat ?  A quoi servent les élections, pourquoi je rejoindrais une partie politique? Pourquoi est ce que je changerais le monde autour de moi? Quels sont mes droits et obligations en tant que citoyen? Si on apprenait aux gens à'être heureux, à communiquer positivement.  C'est essentiel, mais on ne l'apprend pas.




 © Fabienne Bister
 © Fabienne Bister





 © Fabienne Bister

zaterdag 14 maart 2015

The perfect golf swing, Nicolas Colsaerts, professional belgian golfer


Nicolas is geboren in Brussel en een professionele golfspeler sinds november 2000. Hij had reeds een handicap +5 als amateur golfspeler. Sindsdien zagen we hem evolueren en toernooien spelen in Orlando, Maleisië, Frankrijk, Quatar en Dubai. 'My first passion in life is Sport' zegt hij zelf. Zo speelde hij tennis, squash en hockey tot hij uiteindelijk op 18-jarige leeftijd voor golf koos.


In 2012 won Nicolas het wereldkampioenschap matchplay, waarin hij onder andere Paul Lawrieen en Graeme McDowell versloeg. Dankzij deze zege en enkele andere ereplaatsen (waaronder een 7e plaats in het Britse Open en een tweede plaats in het China Open) kreeg hij een wildcard voor het Europese Ryder Cup 2012-team. Colsaerts was de eerste Belg die aan deze competitie mocht deelnemen.
- Etes vous fier d'être Belge? Pourquoi?
Bien entendu, la question ne se pose pas, je représente mon pays internationalement depuis près de 20 ans. C’est un plaisir et un honneur. J’ai un arrière grand-père, qui a représenté nos couleurs nationales aux Jeux Olympiques, c’est inscrit dans notre culture familiale. J’aime bien le petit drapeau noir-jaune-rouge qui s’affiche à côté de mon nom sur les tableaux de score.
- Vous êtes un des meilleurs joueurs de golf belge? Vous pensez être un exemple pour les jeunes? Absolument! En réalité, depuis ma première victoire sur le Circuit européen, en avril 2011, ma notoriété chez les jeunes n’a cessé de m’étonner. Ils savent tout de moi, quel matériel j’utilise, mes résultats, mes amis sur le Tour, comment je m’entraîne, les détails de ma technique, etc…

- Qu'est-ce qui vous a inspiré ou qui?
Malheureusement, je n’ai pas eu de modèle en Belgique. Quand j’ai gagné en 2011, un Belge n’avait plus remporté de tournoi depuis 35 ans!!! Bon, il est certain que je lisais les magazines et adorait de voir les tournois à la télé, mais c’est surtout mon coach Michel Vanmeerbeek qui s’est inspiré des trajectoires de quelques champions comme Jack Nicklaus ou Tiger Woods… Quant à moi, j’ai toujours bien aimé la personnalité de Fred Couples…

- Quelles sont vos ambitions? dans 1 - 5 - 10 ans?
Dans l’ordre, je dirais que gagner sur le Tour européen chaque année est ma priorité, et puis une médaille aux Jeux Olympiques, est un grand rêve également. Mes objectifs sportifs sont aussi de refaire partie de l’équipe européenne de Ryder Cup et de gagner un Major!

- Selon vous qu'est ce qui est important pour la Belgique? Qu'est-ce qu'on pourrait améliorer? La priorité doit être dans la formation des jeunes de 10 à 16 ans, pour sortir de l’adolescence avec un bon niveau européen. A partir de là, les Universités américaines sont un bon tremplin, mais accéder aux bons campus est réservé aux tous meilleurs! C’est pour cela qu’il faut être parmi les meilleurs Européens à 16 ans et cela se prépare activement depuis qu’un junior a 12 ans, où tout doit se construire avec justesse.
- Quand je vous parle de 'fier d'être Belge', à quel autre Belge pensez-vous?
A tous ceux qui portent haut nos couleurs. Je suis un passionné de sports, de Neuville, en passant par Goffin et les frères Borlée, on se soutient tous, car nous savons que les exigences sportives demandent beaucoup de sacrifices et qu’en plus ce n’est jamais facile de venir d’un petit pays! Mais en particulier, comme mon père faisait beaucoup de vélo, Eddy Merckx reste «la» légende qui a bercé toute mon enfance.


- Est-ce que vous voulez passer votre passion à la prochaine génération? donner des cours de golf? Avec toute mon équipe, nous essayons d’être très didactique, toujours dans le partage de nos compétences. On aide autant que possible les jeunes champions Belges comme Thomas Pieters ou Thomas Detry. Par ailleurs, nous avons mis en place un groupe de jeunes golfeurs de 8 à 14 ans qui sont entraînés par mes coaches Michel Vanmeerbeek et Jérôme Theunis. On les appelle les Junior Bombers. Priorité aux valeurs du sport dans la bonne humeur. Notre leitmotiv: «Toujours progresser». C’est une aventure passionnante rendue possible par un de mes partenaires, Philippe Feller, qui a trouvé l’idée formidable.
- De votre passion, vous en avez fait votre métier? C’est vrai. Ma vie c’est le sport depuis toujours, j’adore cela depuis tout petit et voilà, plus de 25 ans que je joue au golf et jamais je n’ai eu envie de faire un autre métier!
- Quel est le message que vous voulez donner aux jeunes?
Si vous voulez allez au plus haut niveau, trouvez un coach qui connaît les exigences de ce métier. Cela a été ma chance avec Michel Vanmeerbeek, nous avons fait les bons choix au bon moment!

Wat zegt men ook al weer: jong begonnen is half gewonnen? Of is het hier niet echt half maar al helemaal gewonnen?



maandag 9 maart 2015

Wilfried Vancraen, founder Materialise, 3-D printing


© Wilfried Vancraen
Ik ben altijd al geïntrigeerd geweest door driedimensioneel printen, zo'n rare bouwstenen waarmee men tegenwoordig alles en iedereen opnieuw kan samenstellen.  Wil je jezelf zien in beeldvorm, dan is het niet meer nodig om naar het Wassenbeeld-museum te gaan. Heb je een nieuwe knieschijf nodig? Het kan helemaal op maat via 3D printing. Een interview met Wilfried Vancraen, de oprichter van Materialise, gaf onderstaand beeld van een vernieuwend, groeiend, technologisch bedrijf uit Leuven (en van de man die het allemaal waar maakt). 

© Materialise
Are you proud to be Belgian? Why? I am very proud to be Belgian because I think there are clear advantages, being a citizen of such a small and well situated country. First of all, being Belgian puts you in a mindset that makes it easy to identify both as a European and global citizen. This is because we Belgians find ourselves at the crossroads of several different languages, trade routes, and cultures, offering us a broad perspective of the world at large.

You already achieved a lot. Do you think you can inspire the next generation? How?It is not myself, but the work of Materialise as a whole that I hope will inspire the next generation. Here at Materialise, we benefit from a unique combination of technology that 3D Printing offers and have a team of scientists, engineers and marketeers, working together to realize and distribute solutions to technical and medical problems, that could not be solved in any other way. Through the work we are accomplishing, we are increasing the quality of life for many a little and for some, a lot. As for the next generation, we here at Materialise strongly believe that future generations will be able to use this unique combination of technologies and work together to achieve even more than we are currently realizing.
© Materialise

Who or what did inspire you? The person who most inspires me also happens to be Belgian, Dr. Paul Janssen of Janssen Pharmaceutical. Dr. Janssen managed to bring drug development to new levels, resulting in one of the most impressive drug development companies that I know of. Most importantly, the work of the company has helped cure millions of people around the world. 

© Materialise
What are your plans for the future? My plan is to build Materialise into a truly global organization capable of delivering complex surgical solutions for complex surgeries and thereby, make a meaningful difference to people’s lives. My goal is also to build a company that can stand the test of time and realize our mission of a better and healthier world. I am greatly inspired by Jim Collins and his book “Built to Last: Successful Habits of Visionary Companies” and one quote that speaks to me is the following - “Why on earth would you settle for something mediocre that does little more than make money, when you can create something outstanding that makes a lasting contribution as well?” 

Do you think you may have an impact on the next generation? As a person, no, but through Materialise and the work that we are realizing at the company, we hope that the next generation and many others coming after will be able to benefit from the products, services and solutions that we have to offer. Our mission is, and always has been, the realization of a better and healthier world and our goal is to create a sustainable company that can continue making that mission a reality for many, many years to come.

My goal was to find a niche where we could add enough value for a technology that was obviously limited at the time. Essentially, that’s the story of the last 20 years of Materialise in a nutshell: we are continually looking for the next niche market, every time with a market potential that is larger than the last. Fortunately, it’s easier today than it was back then, in the eighties,
Materialise heeft het grootste en meest gevarieerde machinepark om prototypes te maken via 3D-printing. Toen oprichter en CEO, Wilfried Vancraen 20 jaar geleden begon, bestond er nog geen technologie om de objecten te printen.  Materialise ontwikkelde de software zelf om de 3D designs te voeden aan de printer.  Deze technologie biedt veel voordelen voor diverse toepassingen in de medische, de elektronische en de autosector.

© Materialise