dinsdag 23 december 2014

Dixie Dansercoer

Interview met Dixie op 22 december 2014

Heb je ook al eens uren in de sneeuw gespeeld, tot je handen en voeten gevoelloos werden?  Dan kun je je inbeelden hoe het voelt als je aan de Noordpool vertoeft, met 30 graden onder nul, overal ijs en sneeuw. Als je moet vechten om te overleven. Duizenden kilometers afleggen in extreme omstandigheden....
© Dixie Dansercoer /Polar Circles
Volgens Dixie is België een land dat bruist van de energie en van de creativiteit, een land met een rijk verleden en met sterke tradities. Belangrijk is wel dat we ons niet wentelen in ons luxe leventje maar volhouden en vooral afmaken wat we ooit begonnen zijn. Je kunt pas het beste uit jezelf halen als je constant moet denken aan figuurlijk of letterlijk overleven, als je helemaal op jezelf bent aangewezen....Ook onze kwaliteiten om te communiceren, in meerdere talen, weet hij te waarderen. Zeker bij het poolreizen, als we denken aan een sterk verhaal zoals de Belgica-expeditie, onder leiding van Adrien de Gerlache, die als eerste overwinterde in Antarctica en er een internationaal wetenschappelijk onderzoekstation startte.
Tijdens zijn laatste 2 expedities antarcticice.be en greenlandice.be, heeft Dixie ervoor gekozen om jongeren uit te nodigen, omdat hij gelooft in de samenhorigheid tussen verschillende generaties en zo generatiekloven te overbruggen. Mensen met een heleboel ervaring moeten het als hun taak beschouwen dit te delen met jongeren die zich hiervoor openstellen.
In al die jaren heeft hij ook begrepen dat je als je een beetje stem hebt, je die best kan gebruiken om mensen aan te moedigen,  op weg te helpen,  om op hun beurt grootse doelen na te streven. Dixie is daar een toonbeeld van, een baken voor de reis van anderen.

Wat zijn je toekomstplannen? Momenteel ben ik bezig met de voorbereiding van de 2 volgende expedities: polarexperience.com en polaroffsites.com

In 2016 komt er nog een ambitieuze expeditie : vanuit de Noordpool naar Franz Jozef land, deze keer niet met sledes, maar met kajaks.

Dixie is een gedreven man die zich inzet voor onze toekomst en voor de duurzaamheid van onze planeet.  Via veldwerk, namelijk het nemen van stalen van sneeuw en ijs, bekomen we meer inzicht in de polar en de global warming.

Dixie Dansercoer’s polar career started unassumingly 19 years ago during the Trans-GreenlandExpedition.  He and his team completed what was then in 1995 an astonishing 700 kilometer trek in just over three weeks.  Dixie had no ambition at the time to make a profession out of polar exploration nor did he seek an audience.  He simply soaked up the awe-inspiring experience and tried to place his humble adventure in the context of an otherwise full life.One year later, Dixie received a phone call from Alain Hubert that would profoundly change the course of his existence. 

zondag 21 december 2014

Prestigious canes from Belgium

Prestige wandelstokken www.pierre-vanherck.com

Interview Pierre Vanherck (19 december 2014)

PIERRE VANHERCK ® is the symbol of quality and exclusiveness.

Each creation is unique, is entirely hand made, is numbered and signed by the creator.
 
Een kast vol ongelooflijk sierlijke wandelstokken is het eerste wat ik te zien krijg als ik het atelier van Pierre Vanherck binnenstap.  Een man vol passie en vol nieuwe ideeën die hij wil uitwerken.  Je hebt ongelooflijk veel zin een wandelstok ter hand te nemen; al is het maar om het gewoon met veel zwier te lucht in te gooien en onder je armen te laten belanden.  Je kijkt er met veel ongeloof naar omdat ze zo mooi zijn afgewerkt, zo mooi blinken en dan zwijg ik nog van deze met een extraatje zoals een ingebouwd uurwerk.

Hetzelfde geldt voor de vulpennen, het hout glanst en je wil het alleen maar vastpakken en bewonderen. De gouden pen roept op te schrijven, een sierlijke pen voor een sierlijk handschrift....

Kostbare houtsoorten, daar is het mee begonnen, toe hij dit kon bemachtigen wou hij er alleen iets mooi mee maken. En toen begon het verhaal, zijn verhaal.... Hoe hij zijn eerste wandelstok al op dag 1 verkocht op de ambachtenbeurs tot hij er eentje maakte op vraag van de Paus in 2009 en hoe ze nu versierd met diamanten pronken op de Place Vendôme in Parijs. De belangrijkste uitdaging volgens hem is dat je continu moet evolueren, iets nieuw maken, creatief blijven, de vraag beantwoorden.


Je moet er maar opkomen! Het is en blijft belangrijk je dromen waar te maken.  Dan gaat alles vanzelf, zeker als wandelstokken en pennen zo veel vakmanschap en prestige uitstralen!!
 
Pierre Van Herck:
Après 18 ans de travail dans un centre de recherches, j'ai décidé de quitter mon boulot et d'essayer de vivre ma passion.  Lors d’un salon d’artisans, un homme était particulièrement interessé, il voulait une pièce unique, la première canne que j’avais réalisée, une canne de prestige, en ébène.

Lui, il m'a changé la vie.  Je fais un travail léger maintenant et je suis le seul à faire les cannes de prestige.
Tout à commencé avec l’achat d’un stock de bois précieux.  J’ai commencé à faire des porte-plumes et des stylos en bois mais très vite je savais que le bois était destiné à faire des cannes !

J'ai déposé une marque et toutes mes cannes sont enregistrées.

En 2006 j'ai gagné un concours grâce au mélange de bois et métal, puis le prix de l'artisan, qui primait le meilleur artisan.  En 2008 je réalise la canne pour le Baron de Rothschild et en 2009 la canne pour le Pâpe. Après j'ai utilisé la technique pour insérer le diamant dans le bois et depuis juillet 2013 ces cannes sont vendues place Vendôme à Paris.
Etes vous fier d’être belge ?
La Belgique a pris la présidence de conseil de l'Europe à Strassbourg de décembre 2014 à mai 2015. Ils ont cherché un artisan et ils m’ont demandé pour représenter la Belgique.
Vivre de la production de cannes en période de crise en 2013 – 2014, c'est hallucinant. Heureusement ça marche, mais il faut sans arrêt se renouveler, être inventif, créer.  Au début ce n'était pas facile, maitenant que je suis reconnu, c'est plus facile. Il faut se référencer sur internet. 

Ce qui est important c’est que j'ai pu réaliser mes rêves et que je travaile chez moi. 

maandag 15 december 2014

Fier d'être belge


Pourquoi sommes-nous fiers d'être belge? Êtes-vous fier à cause de vos réalisations, de vos talents ou de vos compétences? ou connaissez-vous quelqu’un ?

Comment pouvons-nous utiliser nos atouts pour un avenir meilleur?

L'idée est de montrer ce que nous avons réalisé récemment, nous les Belges, et ce grâce à des témoignages, des exemples, des expériences, des photos....

Notre authenticité et notre créativité, ainsi que nos nouvelles idées nous permettront-ils de former un groupe solide? Serons-nous en mesure de motiver la prochaine génération? De faire revivre nos valeurs fondamentales c.a.d. la confiance, la franchise et le respect ? De transmettre nos connaissances, notre expérience et notre savoir-faire à la prochaine génération?

donderdag 11 december 2014

Belgian guitar man

Interview met Kristof Meeus op 4 december 2014 (kristofmeeus.com)


Beroep: gepassioneerd gitaarbouwer en leraar aan het CMB (Centrum voor Muziekinstrumentenbouw)
In zijn garage bewerkt Kristof met veel liefde het hout dat hij jaren geleden kocht, hout dat zal dienen voor het bouwen van volledig handgemaakte klassieke gitaren, met zijn handtekening erop.  Het is een onderdeel van het metier om zo veel mogelijk zelf te maken, dus hij heeft dan ook de matrijs gemaakt die nu op tafel lijkt te wachten op verdere instructies...Kristof is niet alleen gedreven maar ook heel goed georganiseerd en gestructureerd. 


Hij heeft het vak geleerd in het CMB waar er momenteel 250 studenten les volgen om het vak 'instrumentenbouwer' te leren.  Een derde ervan zijn buitenlandse studenten, die speciaal naar hier komen voor een jaar om het vakmanschap te leren. 

Tijdens zijn stage bij Walter Verreydt, werd  zijn kennis  over de technieken en over het vakmanschap nog verrijkt.


Ik zie hoe de planken op maat worden geschaafd en gemeten met een diktemeter, op een tiende van een mm nauwkeurig.  Dit is het grote verschil met fabrieks-instrumenten, die 'en masse' gemaakt worden. Ze moeten goedkoop zijn en hebben een grotere veiligheidsmarge in hun houtdiktes omdat het snel vooruit moet gaan.  Hier kan elk stukje hout specifiek bewerkt worden om al het potentieel uit de  grondstof te halen.  Als je niet met machines werkt voel je alles (zoals de dikte van het hout) veel beter aan. Je krijgt het gevoel gewoon in je vingers na verloop van tijd.

Eens je met een dergelijk instrument gespeeld hebt, wil je geen ander meer in je handen nemen.


Gelukkig staat de consument tegenwoordig open voor niet louter industrieel geproduceerde goederen. Dit is een positieve wending.


Kennis doorgeven aan de volgende generatie, dit is heel belangrijk.  Leren door te luisteren en te kijken naar anderen, maar ook te leren uit de fouten, die ze maken. Je krijgt veel terug en je komt met heel veel mensen in contact. Het is een leuke wisselwerking.

Van je hobby je job maken, vereist heel veel geduld en doorzettingsvermogen!

Je weet weinig als je uit het humaniora komt, een jaar nemen om iets nieuws uit te proberen – dat zou je moeten doen.

Kristof: "Ever since my childhood, I have been passionate about music and especially guitars, being an amateur guitar player myself. Additionally, I have always cherished an interest in creative processes and manual labour. No wonder I ended up as a guitar builder. This discipline allows me to combine all my passions. I developed my skills at the CMB (Centre for Musical instrument Building) in Puurs (Belgium) where I had the chance to learn from some very experienced teachers, especially Walter Verreydt who introduced me to the wonderful world of the classical guitar. He taught me everything about the tradition of this craftsmanship and its numerous techniques."

Balls & Glory


Interview met Wim Ballieu (11/12/2014) - Balls and Glory (www.ballsnglory.be)

Wim heeft van een eenvoudig basisproduct een hype gecreeërd: de handcrafted meetballs.
Het concept bestaat uit diverse ingrediënten, allerlei smaken gecombineerd in handgedraaide gehaktballen, die er niet alleen aantrekkelijk uitzien (het oog wil ook wat), maar ook nog eens verrukkelijk smaken. Of hoe je ‘basics & lifestyle’ perfect kunt combineren.
Wim, de typisch Vlaamse slagerszoon, volgde een koksopleiding en opende een eigen traiteurszaak.  Na de studies, werkervaringen en reizen wou hij wel terug naar de basisproducten, maar hij wou veel meer dan worsten alleen. 

De kernwaarden bewaren en de komende 2 jaar extra restaurants openen, waarvan 1 in Brussel, dat zijn de plannen voor de nabije toekomst.  De samenwerking tussen Wim, een man met een jarenlange ervaring en een jong team van dynamische en enthousiaste werknemers, zorgt voor een leerijke wisselwerking. De kennis wordt overgedragen naar een volgende generatie en hij kan leren uit zijn fouten.  Mensen met talenten samenzetten zorgt voor vernieuwing en verbetering.
Hij is fier om Belg te zijn want België is volgens hem het beloofde land, zeker als het om eten gaat. België bezit een schat aan ingrediënten....maar Wim is ook een wereldburger en hij houdt ervan zijn grenzen te verleggen.  Eerst Brussel veroveren en dan de volgende stap nemen. In zijn taal klinkt het als volgt : nieuwe restaurants openen, die niet alleen mooi ogen, maar ook een leuke sfeer uitstralen en de lekkerste handgedraaide en gevulde gehaktballen serveren.

Laat de bal maar rollen...

Balls & Glory tantalises your tastebuds with the world’s most delicious meatballs, made with mince from our very own farm, handcrafted and famous for their super tasty, liquid filling!


maandag 8 december 2014

Music and much more, Adolphe Sax


Karel Goetghebeur (www.adolphesax.be)
Beroep: gepassioneerd saxofoonhersteller

Hij heeft hiervoor niet echt een opleiding gevolgd maar heeft het geleerd met 'trial & error'. Hij is zelf saxofoonspeler en werd verliefd op de techniek. Zo erg dat hij ze niet alleen wil herstellen maar ook zelf zou willen bouwen.


De beste saxofoon ter wereld moet weer uit België komen.


Het enige probleem is dat maatwerk duur is.  Een matrijs voor een klein onderdeel van een saxofoon kost al snel 7000 euro en dan moet je in gedachten houden dat een saxofoon bestaat uit een paar honderd losse onderdelen. Als creatieve en maatschappelijke meerwaarde denkt hij zelfs aan het recycleren van obussen. Het herstellen of maken van een muziekinstrument is heel arbeidsintensief, maar nieuwe technieken zoals 3-D printers kunnen van pas komen. Vanuit de ambacht blijven vernieuwen, hoe meer we met allerlei technieken bezig zijn hoe beter we de ambacht begrijpen.


We moeten ervoor zorgen dat er meer wisselwerking ontstaat tussen de verschillende ambachtslieden. Dat er meer kansen gecreëerd worden voor artistiek georiënteerde ambachten.

Karel Goetghebeur:  'Op 22 februari 2012, 2u30 's morgens, was ik in de merkendatabank aan het kijken om een merknaam te registeren voor een eigen saxofoonlijn. Ik zag dat de merknaam die ik in gedachten had beschikbaar was.  Op één of andere bizarre reden besloot ik even te kijken of de naam "Adolphe Sax" niet beschikbaar was...  Ik was er 100% zeker van dat die naam nog eigendom zou zijn van het Franse bedrijf die destijds het bijna failliete bedrijf van de zoon van Sax overnam...maar dat bleek niet zo te zijn! Veel slapen is er die nacht niet meer bij geweest. Ik wist onmiddellijk wat me te doen stond: niet gewoon mijn onderdelen produceren in het buitenland en dan assembleren en afstellen in België, maar ook te ijveren om de hele sax op termijn terug in België te maken - de geboorteplaats van Sax en zijn saxofoon. Een logische stap is dat niet, want alle saxofoonbouwers wereldwijd wijken deels of volledig uit naar het verre Oosten, maar voor mij was het een besluit die in beton gegoten was: de teloorgegane ambacht van saxofoonbouwer nieuw leven inblazen!