Daniella Somers - Wereldkampioene boksen

Daniella Somers behaalde 8 keer de titel van wereldkampioene, waarvan 6 keer boksen (periode 1995 – 2000) en 1 keer kickboksen (1992) en 1 keer full contact (1993).  Momenteel is ze coach in haar eigen boksclub 'The Bulldogs' in Merksem.



(C) Daniella Somers

Ben je fier om Belg te zijn? Ja, zeker absoluut. Ik ben al vaak op reis geweest,  maar het is hier nog altijd het best. Ik ben al in veel landen geweest voor mijn sport en ook gewoon op reis. Ik ben altijd heel blij om te vertrekken, maar ook heel blij dat ik terug thuis ben. Al bij al is het hier zo slecht nog niet: we hebben een goed sociaal en medisch vangnet , natuurlijk kan er altijd verbeterd worden maar er zijn ergere plekken om op te groeien, we hebben behoorlijke scholing (iedereen kan/moet zelfs naar school). Dit is volgens mij de basis van een land dat aan zijn vooruitgang werkt.

Kun je iets vertellen over je loopbaan? Ik ben al sportend geboren.  Welke sport het zou worden, was niet direct duidelijk want ik ben pas op mijn twintigste begonnen met de vechtsport.  Sport zit in mijn bloed.  Ik heb eerst een aantal jaar in de horeca gewerkt, voor ik de kans gekregen heb en genomen, om van mijn hobby mijn beroep te maken.  Zo ben ik prof geworden. Het is gaandeweg gegroeid: eerst een palmares bij elkaar gesprokkeld en dan gaandeweg een keuze gemaakt om er alles uit te halen.  Met 20 ben ik beginnen boksen, dan mijn palmares opgebouwd, 9 (negen)voudig wereldkampioene boksen. Eerst Belgisch kampioene en dan de kans gehad om aan wereld-kampioenschappen mee te doen. Daar heb ik goede resultaten behaald en daarna mijn palmares opgebouwd. Ik heb 3 jaar in Amerika onder contract gewerkt voor Don King, de trainer van Mohamed Ali en Mike Tyson. Op die manier ook echt de kans gehad om van mijn hobby mijn beroep te maken.

Je sportte al als hobby? Ja ik heb allerlei soorten sport gedaan: baseball, skateboard, windsurfen, judo, karate, voetbal,... ik zat geen moment stil.  Sport was mijn leven, al van toen ik nog kind was. Het stond altijd al op nummer één. Toen ik van school thuis kwam, boekentas in de hoek gooien en gaan sporten. Moeder kon me niet tegenhouden, ook niet voor huiswerk.  Toch ben ik in de hotelschool terechtgekomen.  Het was echter niet mijn roeping.  Het was wel leuk meegenomen, ik kook nu thuis, maar het was niet mijn ding. Ik wist dat al toen ik mijn studiekeuze moest maken: op 1 stond toen sporthumaniora, maar de mensen van het CLB hebben toen beslist dat dat een 'no go' was.  Ik heb een omweg moeten maken maar ze hebben me niet tegengehouden.  'Bloed stroomt waar het niet gaan kan'.

Waarmee ben je momenteel bezig?  Ik ben al 23 jaar eigenaar van mijn eigen boksclub. Nu leg ik mij volledig toe op het begeleiden van atleten, die in het wedstrijdcircuit zitten of het aanbieden van recreatieve trainingen. Ik ben nog altijd 24u op 24 en 7 dagen op 7 bezig met mijn sport. Elke dag zijn er trainingen, voor alle leeftijden, van 6 tot 57 jaar, voor dames en heren, van kick en thaiboksen en ook van klassiek Engels boksen. Ik heb een 7-tal assistentes en een 450-tal leerlingen momenteel. Er zijn de opleidingen en tevens het beheer van de club.  Ik doe heel veel zelf.

(C) Daniella Somers

Wat zijn de toekomstplannen?  Mijn ambitie is nog een goede 10 jaar verder mijn boksclub uitbouwen en dan iemand zoeken, die de fakkel wil overnemen om van een welverdiend pensioen te genieten.  Het is een fysiek zware sport, als trainer zelf komen er heel intensieve momenten aan te pas waarbij de leeftijd je op een bepaald moment parten zal spelen. Boksen is niet alleen uithouding maar ook 'pats’, met bokspalletten de klappen opvangen. Dit wordt op een bepaald moment heel zwaar.

Vind je dat je een bepaalde invloed hebt op de volgende generatie? Je hebt natuurlijk een voorbeeldfunctie, mensen hebben respect voor wat je allemaal al gepresteerd hebt en voor wat je hen bijbrengt. Je bent ook vaak de steun en toeverlaat of de psycholoog.

Heeft u een boodschap voor de jeugd? Denk erover na wat je wil doen en als je iets echt graag wil doen, ga er dan volledig voor, voor de 300 %.  Wordt het niets, dan heb je het tenminste geprobeerd. Als je een droom hebt, een min of meer realistische droom ga er dan voor.  Dan kun je verder met een gerust gemoed. Niets gaat vanzelf, vaak moet je er hard voor werken. Het gevoel dat je alles gegeven hebt, dat is de essentie.  Dat is ook zo in de boksring. Ervoor zorgen dat de mensen mijn club verlaten met een goed gevoel, dat is mijn hoofddoel.

Wat zouden we moeten verbeteren in België? Wat ik kan toejuichen is het feit dat de jeugd meer sport wordt aangeboden. Op school is het niet altijd makkelijk want dit past niet voor iedereen. De sportstructuur laat ook soms te wensen over, behalve wat de voetbalvelden betreft.

Is er je iets in je loopbaan bijgebleven? Ja, het feit dat iemand me op een parking in Orlando herkende. Als nuchtere Belg is dat raar dat een Amerikaan je plots herkent. We gaan er van uit dat we tot een klein land behoren en we zijn niet echt chauvinistisch.