Peter Carmeliet - Gasthuisberg Leuven



© Peter Carmeliet

Na een lange zoektocht in de gangen van Gasthuisberg-Leuven, ben ik blij om professor Peter Carmeliet te ontmoeten.  Hij heeft zich dankzij heel wat inspanningen een plek weten te bemachtigen op de lijst van de belangrijkste biomedische wetenschappers ter wereld, met als doel kanker te vertragen via angiogenese(*).

Hoe voelt het om Belg te zijn? Peter Carmeliet: Belg of top Belg? Voor mij is het veel belangrijker om internationaal bekend te zijn, zeker in ons vakgebied. Vermeldt u uw afkomst in het buitenland?  Toch wel, we werken op bloedvaten en op zenuwen en Andreas Vesalius heeft dit ooit, 500 jaar geleden, in kaart gebracht. Hij heeft daar zeer mooie pentekeningen van gemaakt. Dan zeg ik wel soms dat hij een landgenoot is van mij, als inleiding. 

Hoe ben je er ooit aan begonnen? 'Mijn vader was Prof aan de KUL en deed aan onderzoek, maar ik wist als klein kind wat ik wou worden en was bijzonder geïnteresseerd in dieren, biologie. Zo had ik een collectie van schedels, en een mierennest in plaaster achter glas op mijn kamer, en dat kon ik dan bekijken.  Alles van biologie interesseerde mij enorm en zo vergezelde ik mijn vader naar het labo.  Ik heb geneeskunde gestudeerd en wist dat ik onderzoek wou doen.'

Wil u uw kennis doorgeven aan de volgende generatie? ' Aan mijn kinderen? Niemand van de kinderen heeft geneeskunde gestudeerd, maar ik geef natuurlijk mijn kennis door aan de jongere generatie van onderzoekers.  Ik geef ook lezingen in het buitenland, niet alleen om te communiceren maar ook om mensen op te leiden. Hier in het labo is kennis overdragen een belangrijke functie.  Door een thesis te maken, leren de studenten de job.  De beste manier om hen voor te bereiden op een onafhankelijke positie later, is gewoon doen wat ik doe. Ze moeten helpen met artikels en 'editorials' te schrijven, met 'grants' binnen te halen, budgetten te beheren, en met lezingen voor te bereiden.  Zodanig dat ze later hun eigen labo zelf kunnen runnen.’

We selecteren studenten, die echt gemotiveerd zijn. Die stimuleren mekaar, ik heb dat zelf niet meer in de hand.  In het begin wel, dan moest ik er steeds achter zitten.  Nu wil de ene niet onder doen voor de andere.  Dat is plezierig om met zo'n jonge dynamische mensen te werken.  Dit soort werk moet je wel graag doen, je moet gepassioneerd en gemotiveerd zijn, je moet tegen een stoot kunnen want veel experimenten mislukken.  De echte gloriemomenten zijn maar een paar percent van wat we echt doen. Zoeken en blijven zoeken naar iets.  Niet opgeven.

Kunt u in het kort zeggen wat u juist doet?  'Wij werken op bloedvaten, de vorming van nieuwe bloedvaten noemen ze angiogenese(*).  Wanneer een kanker groeit, heeft die voedsel nodig, zuurstof en suikers, die worden aangevoerd door bloedvaten. Als de kanker groeit gaat die ervoor zorgen dat er meer bloedvaten zijn, zodat er meer voedsel toekomt. Andersom, de therapie gaat net die groei van de bloedvaten remmen en de bloedvattoevoer afknippen zodat er geen voedsel meer toekomt en de kanker verhongert. We kunnen hiermee de kanker vertragen.'

Dan zou de kanker vanzelf afsterven? 'Nee zo simpel is het niet, bij muizen werkt dat goed maar bij mensen is het complexer.   Kanker lijkt een grotere vijand te zijn bij mensen dan bij muizen. Het concept is er en werkt wel, het zal nog een aantal jaren duren voor het allemaal op punt staat.'

Wat zijn dan de toekomstplannen?  Hieraan verderwerken?

'Er is zo weinig van geweten van het proces van stofwisseling in angiogenese (en hoe bloedvaten aan energie geraken om te groeien), dat we daar nog heel veel werk mee hebben, we hebben een totaal nieuw en onbekend domein geopend. Heel veel jonge mensen zijn nu geïnteresseerd, het is een nieuwe niche en ze willen er hun carrière van maken.  En hier is nog zo veel te doen.'

U heeft dus van uw passie uw beroep kunnen maken? 'Ja, absoluut en dat is wat ik echt aanraad aan iedereen, doe wat je graag doet! Het is leuk als je als kind al weet wat je gaat doen.  Zeker voor dit beroep, het wordt onderschat hoeveel frustraties er zijn, de weinige keren dat een experiment écht goed werkt. Het is een lange weg, één artikel publiceren kan soms jaren duren en dan heb je echt zo'n drive nodig.  Je mag dan niet opgeven.'

Peter Carmeliet is een gedroomd Manager, die baanbrekend onderzoek verricht, belangrijk voor de mensheid. Zijn enthousiasme en passie werken zo aanstekelijk, dat je zonder een moment te twijfelen meteen voor hem zou willen werken. Erin geloven, ervoor gaan,  niet opgeven,... Zijn passie en 'drive' zijn een mooi voorbeeld voor anderen!