Marleen Temmerman, Head Department Reproductive Health & Reseach at the WHO

© Marleen Temmerman

Marleen Temmerman is gynaecologe en was senator in het Federale parlement, maar heeft sinds eind oktober 2012 de actieve Belgische politiek verlaten om in Genève te gaan wonen en werken, waar de Wereldgezondheidsorganisatie gevestigd is. Ze is er hoofd van het Departement voor Reproductieve Gezondheid en Onderzoek, dat zich onder meer inspant voor het verbeteren van de mondiale seksuele gezondheid, moeder- en kindzorg en de behandeling van infecties en kanker.  Ze werd gekozen uit 240 kandidaten, bogend op haar ruime ervaring als arts-gynaecologe, professor, veldwerker en politica.

Al haar hele carrière zet ze zich in voor een betere gezondheidszorg voor kansarme groepen, en voor seksuele en reproductieve gezondheid.

Marleen is fier om Belg te zijn, maar ook Vlaming, Europeaan en wereldburger.  In het buitenland hebben wij Belgen, een goede reputatie: we zijn politiek een stabiel land, we kunnen compromissen sluiten, we zijn meertalig. Het feit dat we open staan voor andere culturen en andere mentaliteiten, dat is onze kracht. Als iedereen zich een beetje aanpast geraken we veel verder.

U heeft al heel wat gepresteerd als gynaecologe?  ‘Een 18.000 bevallingen heb ik reeds gedaan.  Meestal is de bevalling, de verlossing een aangename beleving met blijde ouders. Niet altijd natuurlijk, ik heb ook een aantal vrouwen weten sterven bij de bevalling. Dat is iets dat je bijblijft, als je bedenkt dat het jonge levens zijn, die nutteloos wegvallen.  Moedersterfte kan meestal voorkomen worden, met een beperkte inzet van middelen. Toch sterven er elke dag nog rond de duizend vrouwen, ergens in de wereld, in de zwangerschap en dit iets iets wat mij stoort.  Er is nu wel vooruitgang met de milleneum doelstellingen, maar de ongelijkheid in de ontwikkelingslanden is nog groot en er is nog veel werk aan de winkel. In sommige landen hebben vrouwen en meisjes niets te zeggen.  Een ander belangrijk cijfer is dat er elke dag 39.000 meisjes onder de 18 jaar, en de helft ervan onder de 15 jaar in het huwelijk treden.  Ze worden uitgehuwelijkt, worden moeder terwijl ze nog op de schoolbanken zouden moeten zitten en hebben daardoor minder kansen op ontplooiing en opleiding.'

Heeft u uw dromen kunnen waarmaken?  ‘Toch wel.  Eigenlijk is de rode draad voor mij, van jongs af aan, verontwaardiging over sociale ongelijkheden. Waarom is er zo veel armoede in veel landen?  Dit is de reden geweest om een sociaal beroep te kiezen, dat mij toeliet wereldwijd te werken.  Geneeskunde dacht ik, daar kun je overal mee naartoe. Al voor mijn 18 jaar wist ik dat ik geneeskunde of verpleging wou studeren.’

Wat belangrijk is voor haar, is met een open geest blijven kijken, zeker vandaag de dag, naar onze maatschappij en niet wij en zij, moslims en christenen, mannen en vrouwen, maar dat we samenwerken, elkaar appreciëren, samen vooruitgaan.

Of ze en voorbeeldfunctie heeft?  Volgens haar wel, we mogen niet in slaap vallen, en de 3Vs blijven voelen: Verwondering, Verontwaardiging (over sociale ongelijkheid) en Verantwoordelijkheid (tijd om er iets aan te doen).

© Marleen Temmerman