dinsdag 7 april 2015

Jean-Jacques Cassiman, Belgian researcher and Professor human genetics

© Jean-Jacques Cassiman
Bent u fier om Belg te zijn? Ja, al zijn we minder talrijk dan in andere landen, toch presteren we op vele vlakken heel goed, ook in mijn domein. De universiteiten en het onderzoek in België functioneren op een hoog niveau. Het gebrek aan een nationaal gevoel ligt vooral aan onze geschiedenis: België bestaat nog maar een 200 jaar, ervoor bestonden we niet als politieke entiteit. Ofwel zaten we onder Franse invloed of onder Nederlandse of Spaanse of een andere... In de huidige politieke situatie en ook dit is voor een deel historisch gegroeid, is het makkelijker om te zeggen: “ik ben Vlaming”. Uiteindelijk betekent dit allemaal niet zo veel. Ik denk dat er ook veel Belgen zich eerder Europeaan dan Belg voelen, dat is volgens mij trouwens een positieve evolutie.


Kunt u iets meer vertellen over uw achtergrond? Genetisch onderzoek lijkt me een heel ruim domein te zijn?! Ik heb een opleiding gevolgd als arts en als tweedejaarsstudent ben ik per toeval in een laboratorium in Leuven geraakt, dat onderzoek deed naar erfelijkheid. Het was toen nog voornamelijk onderzoek rond chromosomen. Dit domein kende over de jaren een belangrijke evolutie, als je ziet wat er tegenwoordig allemaal met DNA, genetica, erfelijkheid gebeurt. Mijn onderzoek hield zich vooral bezig met het ontrafelen van wat er allemaal plaatsvindt in de cellen. Hoe zij functioneren op basis van de DNA informatie en hoe dat ervoor zorgt dat de cellen zich al dan niet normaal gedragen. Waarom en hoe er afwijkingen en ziektes ontstaan bij embryo's en trachten een verklaring te vinden voor al die erfelijke aspecten, die je als ziekte of als afwijking kent.


© Jean-Jacques Cassiman
© Jean-Jacques Cassiman













Wist u reeds vroeg dat u dit werk zou doen? Op het einde van mijn humaniora heb ik wetenschappen gekozen en meer bepaald geneeskunde omwille van het maatschappelijk nut, zoals zieke mensen helpen. Op het einde van het 2e jaar werd me tijdens een lijkschouwing gevraagd of ik nog wat tijd overhad om in een labo te werken. In dit labo zou ik de rest van mijn leven doorbrengen. Toen was dit het prille begin van genetisch onderzoek, we waren samen slechts met 3 à 4 wetenschappers en technici. Toeval is voor mij altijd doorslaggevend geweest. Ik heb veel beslissingen genomen, omdat er zich een nieuwe kans voordeed. Veel mensen aanvaarden het toeval niet, plannen en controleren liever alles zelf. Uiteindelijk kan er intussen wel iets gebeuren, dat potentieel veel interessanter is. Het kan dan al je plannen in de war sturen, maar uiteindelijk boeiender zijn dan het geplande.


Wat zou je als boodschap willen meegeven aan de jeugd? Zorg ervoor dat je niet blijft hangen onder je kerktoren, laat het toeval een rol spelen en doe wat je graag doet, in overeenstemming met jouw aanleg en kwaliteiten . Iedereen heeft talent voor iets specifiek. Zorg dat je die optimaal tot hun recht laat komen. Je stelt ook vast dat mensen, die doen wat ze graag doen, gelukkiger zijn.


Wat kan er volgens u nog verbeterd worden in België? Het meest fundamentele, dat ons op dit ogenblik overkomt, is de zesde staatshervorming, die zo snel mogelijk goed moet beëindigd worden. Niet omdat ik er principieel voor of tegen ben, het is een democratisch genomen beslissing, maar omdat het momenteel een heleboel problemen creëert en de zaken compliceert o.m. op het vlak van volksgezondheid. Soms moeten veel te veel ministers samenkomen, waardoor het vaak te lang duurt voor er een juiste beslissing wordt genomen en uitgevoerd.


© Jean-Jacques Cassiman



Geen opmerkingen:

Een reactie posten